Back home!

Vrijdagmorgen om 11:15 uur keer ik weer terug in ons koele kikkerlandje. Mijn avontuur is voorbij. Wat rest is foto's, herinneringen en meer reis- en levenservaring. Ik heb een voorspoedige terugreis gehad. Natuurlijk werd mijn handbagage in Cancun aan een extra controleonderzoek onderworpen. Gelukkig geen verdovende middelen, ik zag mijn geest al dwalen, maar een flesje water en een schijnwerper van de Action die er waarschijnlijk zeer verdacht uitzag.

Negen uur op je kont zitten in een vliegtuig is voor mij een hele opgave. Ik voel me als een gevangen vogeltje in een kooi. Ach ja, je moet afzien al wil je wat van de wereld zien. Suzan, mijn engelse reisgenoot, neemt voor het instappen haar laatste hijs en stapt stoned het vliegtuig in. Mijn missie om haar op tijd het vliegtuig in te krijgen is hiermee geslaagd!

Om 16:47 uur neem ik definitief afscheid van Mexico. Via Miami vliegen we naar het oosten met als eindbestemming London. De service van Britisch Airways is goed. We krijgen een heuse warme maaltijd voorgeschoteld. Allemaal plastic bakjes op een klein tafeltje. Wat een gepruts zeg om dat eten zonder te morsen in je mond te krijgen. Tot besluit een glaasje rode wijn en dan maar hopen dat de oogjes dichtgaan. Helaas de slaap wil niet komen, dus de ene na de andere videofilm trekt aan mij voorbij. In slaap vallen met zoveel mensen in één ruimte valt niet mee. Na een lekker ontbijtje landt het vliegtuig rond 2:00 uur mexicaanse tijd op airport London - Gatwick. De tijd in Londen verschilt echter 6 uur met Cancun, dus in Londen is het 8 uur in de morgen. Mijn nachtrust behoort dus tot de verleden tijd. Ruim een uurtje wachten en dan mijn laatste vlucht naar Amsterdam, weer een uur tijdsverschil extra. Naar ik aanneem zal ik wel even last hebben van een jetlag. Voorlopig heb ik het even gehad met al die metalen vogels en verlang ik nu al terug naar mijn bountyeilanden, rode en gele kanaries en niet te vergeten a.d.h.e.m.w. (alle dagen heel erg mooi weer)

Vanaf deze plaats wil ik iedereen bedanken voor de leuke presentjes en reacties op mijn weblog. Als je weet dat je verhaal gelezen wordt, schrijf je immers met meer plezier. Zeer binnenkort kunnen jullie mij weer in levenden lijve ontmoeten op mijn dagelijkse rondje op de westfriese omringdijk.

Tot zover de berichtgeving uit Wijdenes.