Fish spotting

Vandaag maandag 19 maart is het in Mexico een nationale feestdag. Men herdenkt hier de overleden zeer gewaardeerde president Benito de Juarez. De feestdag wordt altijd gevierd in aansluiting op het weekend, daar kan men in Nederland een voorbeeld aannemen. Genoemde president is een van de weinige presidenten met Indiaans bloed en was ook nog afkomstig uit de arme laag van de bevolking. Hij heeft er o.a. voor gezorgd dat school en kerk van elkaar gescheiden werden.

Om 7:30 uur verzamelen zich 12 personen voor een boottocht op de Pacific ocean. Het is vandaag licht bewolkt, lekker briesje en rond de 25 graden. Kortom lekker vaar weer. John en ik verkeren als enige Europeanen dit keer in gezelschap van een groep jonge Argentijnen, die na deze boottocht weer terugkeren naar hun woonplaats Mexico City. Vanaf hier slechts een busreis van 14 uur.

Per taxi vertrekken we naar de plaatselijke haven van Puerto Escondido. Full speed denderen we over zee opzoek naar grote vissen.
Als eerste spotten we een zwemmende schildpad. Daarna is het lange tijd rustig. Ik vermoed dat de vissen uitslapen en vermoeid zijn van het weekend. Dan ineens hilariteit aan boord. Er wordt een kleine orca waargenomen. Zodra het beest in de gaten krijgt dat hij gespot wordt is hij weer rap verdwenen. Even daarna wordt onze boot omringd door een vijftal grijze dolfijnen. De vissen zijn niet erg fotogeniek. De dolfijnen in Harderwijk zijn schijnbaar beter getraind in het in the picture staan. In spelen hebben de dolfijnen ook geen zin, zeker een hangover. Op de weg terug hebben we mazzel. Een baby walvis steekt zijn kop boven water en even daarna gevolgd door vader en moeder whale. Wat een enorme beesten zeg. Nu maar hopen dat ze de boot niet rammen. Ook de whales houden niet van pottenkijkers en zijn weer rap uit beeld verdwenen. Even daarna mogen we op vrijwillige basis een duik nemen midden in de stille oceaan. Na het zien van al die grote vissen krijg je mij met geen stok het water meer in. Nu eet ik heel graag vis, maar om op tweeënvijtigjarige leeftijd, levend opgevoerd te worden als vissenvoer, dat gaat me toch te ver. Overigens denken de Argentijnen daar anders over, zij springen rustig overboord. Na alle hens aan dek treffen we nog 2 zeeschildpadden en daarna rond 12:00 uur back to harbour.

Wat ik geleerd heb vandaag. Hoe weet je nu waar de vissen zich bevinden? Gewoon kijken waar de vogels boven het water hangen. De vogels volgen de vissen in de hoop op voer neem ik aan.

Tot zover de berichtgeving uit Puerto Escondido.