Aan zee

Zondagmorgen om 10:00 uur voelt mijn grote teen voor de eerste maal het zoute water van de Stille oceaan. Nu ben ik de temperatuur van het Nederlandse water gewend, dus ik had verwacht dat mijn teen ter plekke zou bevriezen. Echter tot mijn stomme verbazing is het oceaanwater hier nog warmer dan het zwemwater in de Waterhoorn. Waarom ze deze oceaan de Stille oceaan noemen is voor mij raadsel. Wat een golven en wat een stroming. Het is hier vanwege de enorme golven en onderstroming bijna niet mogelijk om te zwemmen. Het ene moment sta je tot je knieën in het water en het volgende moment tilt een krachtige golf je op en lig je weer op het strand. Bij het verlaten van de zee dacht ik even dat ik weer een luier droeg. Echter mijn zwempak was gevuld met een kilo zand. Ik moet zeggen dit watertje geeft toch wel een andere aanblik dan mijn favoriete plekje, het Appelenhoekje aan het Ijsselmeer. Ach ja weer eens iets anders. Morgen ga ik op een boottoer opzoek naar haaien, walwissen, dofijnen en schildpadden. Natuurlijk als echte toerist voorzien van fototoestel.

Na een busreis van 10 uur aangekomen op de plaats van bestemming Puerto Escondido. Mijn gastfamilie heeft me om 9:00 uur afgezet bij het busstation en bij het afscheid zonder tranen, ben ik in gezelschap van John op de bus gestapt. Smalle wegens, vele hoge bergen en haarspelbochten voorkomen dat de bus niet harder kan rijden dan gemiddeld 60 km. per uur. Een lunchpauze van een half uur, enige tussenstops en om 20:15 uur zijn we dan eindelijk op onze eindbestemming. Al wachtend op een taxi leren we Neil uit Seattle kennen en met zijn drieën gaat de taxi richting seeside. Op goed geluk opzoek naar een slaapplaats. Gelukkig biedt het boek "Lonely Planet" Mexico uitkomst, hierin staan veel adviezen over goede en betaalbare slaapplaatsen. We belanden in beachhotel Inez, met zwembad en 100 meter verwijderd van de Pacific Ocean. Het eerste wat me hier opvalt is de subtropische temperatuur. We zijn van de droge lucht in het binnenland op 1650 meter hoogte afgedaald naar seelevel.
De luchtvochtigheid is hier volgens mij wel tienmaal zo hoog. Mijn kleren worden zonder te wassen vanzelf nat. Gelukkig kamer met airconditioning.

Na een goede nachtrust op verkenningtocht. Porto Escondido is een plaats aan een van de vele baaien aan de zuidkust van de staat Oaxaca. De stad is verdeeld in 2 delen. Aan de ene kant de stad en aan de andere kant het strand. Het is hier leuk, lekker toeristisch, maar allemaal nog vrij primitief. Zeker t.o.v. de Costas in Spanje en de bekende badplaatsen in Mexico, Cancun en Playa del Carman. Op dit moment zijn ze wel bezig de infrastructuur naar de baaien te verbeteren, dus je moet niet gek opkijken dat de nu nog onbekende badplaatsen over enkele jaren in onze reisgidsen staan. De boulevard is ongeveer 1,5 kilometer lang. Het brede zandstrand is voorzien van strandtenten, palmen en hier en daar ligbedden. Ook de kustwacht is paraat. Het is hier een waar paradijs voor windsurfers die vlak voor de kust hun kunsten vertonen. Het tropisch aangezicht van dit alles geeft me een echt vakantie gevoel. Straks bij de avondmaaltijd ga ik me maar een tegoed doen aan een overheerlijke cocktail. Ik moet zeggen ik houd het hier wel een paar dagen uit en bovendien is dit strandverblijf een leuke afwisseling na al die kunst en cultuur van afgelopen weken.