Regelmaat en cultuurverschillen

Alles goed met jullie in het regenachtige Nederland ?

Vanmorgen mijn was naar de wasserette gebracht. Het wassen van persoonlijke kleding zit helaas niet bij de prijs inbegrepen. Daar loop ik dan met mijn Action tasje over straat met vuile onderbroeken van bijna 1 week geleden. Het tasje wordt gewogen en aan de hand van het gewicht moet je betalen. Vanmiddag kan ik de zooi weer ophalen.

Er zitten inmiddels 4 schooldagen op. Mijn leven begint weer regelmaat en ritme te krijgen. Op tijd uit bed en op tijd in bed. Naar ik hoop spreek ik over 4 weken een aardig woordje Spaans. Op dit moment kan ik me er nog niets bij voorstellen. Ik ben nieuwsgierig hoe onze klas er a.s. maandag uitziet, mogelijk komen er weer nieuwe leerlingen bij. Robert vertrekt a.s. zaterdag.

Iedere schooldag tracht ik een andere route te nemen. In de mindere buurten tref je old fashioned winkeltjes aan. Eén shop met alleen maar opgelapte autobanden. Daarnaast een timmerwerkplaats die vooroorlogs aandoet. Afgewisseld met armoedige koek en zoopies en zo nu en dan een prachtig atelier. Kunst en cultuur nemen in deze stad nu eenmaal een belangrijke plaats in. Het is hier ook een eldorado van tweedehands kleding winkeltjes. Leger des Heils en Noppes zijn hier niets bij.

Wat opvalt aan het straatbeeld is de kleurige huizen. Veelal zijn de huizen geschilderd in aardetinten, maar ook de pastels zijn populair. Achter de somberste en oudste voorgevels, vaak voorzien van tralies, gaan echter de leukste huizen en interieurs schuil heb ik inmiddels ontdekt. Gewoon een kwestie van nieuwsgierig zijn en koekeloeren. Veel woningen zijn voorzien van een patio, dat mag ook wel met deze temperaturen. De tuinen rondom de patio's showen prachtige bloemen en bomen. Ook het straatbeeld wordt opgesierd met prachtige bomen en struiken met paarse en fuchsiaachtige bloemen. Geen idee hoe ze heten. Overigens ga ik morgen op bezoek bij de gastgezinnen van mijn medeklasgenoten om te zien hoe de huizen van hun gastgezin eruit zien. Gewoon een kijkje nemen bij je buren. De meeste woningen zijn donker van binnen, dit komt omdat er vanwege de hoge temperatuur niet veel ramen zijn. Muren zijn wit gestuukt en de meubels zijn klassiek en donkerbruin. Aan de muren veel familiefoto,s, schilderijen en natuurlijk ontbreekt het heilige kruis ook niet.

Het centrum van de stad Oaxaca is brandschoon. Straatvegers met sombrero's vegen de straat met eigen gemaakte bezem iedere dag brandschoon. Helaas wordt aan de buitenwijken geen aandacht besteed.

De auto,s die uit de stad Oaxaca komen zijn voorzien van een driekleurig nummerbord. Groen, wit en rood, de kleuren van de Mexicaanse vlag. Het verkeer komt op mij chaotisch over. De auto,s rijden hard, zo nu en dan kris kras en laten we het over de uitlaatgassen maar niet hebben. Waarschijnlijk zijn schone auto's hier nog niet geintroduceerd. In de verkeersregels hier heb ik nog geen logica kunnen ontdekken. Stoplichten staan net als in de VS aan de overkant van de kruising in plaats van voor de kruising. Het wegennet is matig onderhouden. De wegen zijn vaak voorzien van verkeersdrempels, natuurlijk om de snelheid te minderen en ook kuilen ten gevolge van verzakkingen zijn geen uitzondering. Als ik straks ga reizen ben ik dus gewaarschuwd.

Wat verder opvalt is het vele blauw op straat. Schijnbaar hoeven de agenten hier niet hun dagelijkse portie aan bonnen uit te schrijven. Bij grote banken, voorzien van geldautomaten en geldwisselkantoren staan agenten met mitrailleuren in aanslag. Zo nu en dan raast er een politieauto met zwaailicht voorbij beladen met 4 agenten met wederom mitrailleurs in aanslag. Nu maar hopen dat ze de veiligheidspal op orde hebben. Ook bij aankomst op het vliegveld van Oaxaca werd ik ook op deze manier onthaald. Gelukkig was het niet persoonlijk bedoeld. Gewoon effe wennen, ze zijn best aardig hoor, als je je maar aan de regels houdt.

Vandaag heeft Robert me geholpen om mijn weblog van foto,s te voorzien. Het technisch inzicht voor deze handeling ontbreekt mij en helemaal als de aanwijzingen ook nog in het Spaans zijn. Ik moet ze alleen nog effe selecteren. Naar ik hoop krijgen jullie nu een betere beeld van mijn leven in Mexico.

Tot zover mijn berichtgeving. Ik ga me nu naar huis en werken aan mijn tarea (huiswerk).

Adios en welterusten.