Oaxaca, here I am

Na een uur of 20 reizen eindelijk op de plaats van bestemming aangekomen. Gelukkig geen trammelant gehad onderweg, alleen pijnlijke benen en een zere reet van de lange zit in het vliegtuig. Ik werd opgehaald door mijn gastgezin in een prachtige Toyota. Het gastgezin waar ik verblijf is dus zeker niet arm. Ik woon in een typisch Mexiaans huis. Achter het huis ligt een prachtige tuin met terras en gezien de heerlijke temperatuur hier zal ik daar dus regelmatig vertoeven. Het terras is omgeven door allemaal appartementen, waarin veelal amerikaanse studenten wonen, die in Oaxaca naar de universiteit gaan.
Oaxaca de Juarez is een levendige stad met veel vertier. Ik kan gelukkig zonder gevaar lekker door de stad zwerven. Oaxaca is vooral een culturele stad waarin met name de traditonele ambachten/beroepen, kunst, schilderijen, beeldhouwen en handwerken centraal staan. Allerlei etnische groeperingen in prachtig gekleurde kledij sieren het straatbeeld op. Uit de gelaatstrekken kun je opmaken welke mensen van de originele Indiaanse cultuur afstammen.Op iedere hoek van de straat staan straatventers met typisch Mexiaanse lekkernijen. Overal op straat zie je mensen die houtbewerken, sierraden maken en/of kleding aan het borduren zijn.
Omdat het hier altijd mooi weer is, staat bijna overal de deur open en dat is mooi meegenomen voor iemand die zo nieuwsgierig is. Ik was vandaag aanwezig bij een kerkelijk huwelijk. Naast de kerkelijke ceremonie was er een typisch mexicaans orkest aanwezig om de dienst op te luisteren. Mogelijk is 25 februari hier een speciale datum, want ik heb wel 6 bruiden gezien. Daarnaast heb ik een bezoek gebracht aan de universiteit. Overigens een prachtig gebouw. Er was een open dag voor de opleiding economie en recht. Ik heb me nog niet ingeschreven, omdat mijn Spaanse taal nog niet het juiste niveau heeft. Ik loop gewoon overal naar binnen en zolang niemand mij daarop aanspreekt kom ik op de prachtige plaatsen terecht. Vooral die binnentuinen met de folklore van de mexicaanse cultuur geven alles een geweldige uitstraling. Van dit alles krijg ik een echt Zwitserleven gevoel. Vandaag kennisgemaakt met een typisch Mexicaanse drank, Mezcal genaamd, dit wordt gemaakt van de Agave. Slechts 40 procent alcohol, dus niet teveel innemen.
Het leven hier speelt zich af rond het zocalo, groot plein in het centrum rond de kerk. Vandaag was het marktdag, weer eens iets anders dan een rondje Hoorn. Wat opvalt zijn de vele bedelaars van jong tot oud. Zodra je op een terras zit wordt je aangesproken door mensen die hun eigen handwerk willen verkopen, houtsnijwerk, kettingen, eigen gebakken koekjes en/of gewoon om geld vragen. Er is hier dus wel degelijk sprake van echte armoe.
Tot zover mijn eerste impressie uit Oaxaca.
Hasta manana.