Ontmoetingen met aziatische culturen

Vannacht eindelijk eens goed geslapen. Normaliter ben ik een goede slaper, maar hier in Roncesvalles kan ik de slaap maar moeilijk vatten. Geen idee wat daar de oorzaak van is. Mogelijk is de oorzaak gelegen in de vele ontmoetingen met anderstalige mensen en de vele contacten die ik dagelijks heb. De ontmoetingen met mensen van diverse nationaliteiten maakt het werken hier zo leuk. In bed heb ik dan eindelijk eens de tijd om alles de revue te laten passeren en dat voorkomt natuurlijk dat mijn ogen dichtvallen. Mijn 2 vroege ochtenddiensten zitten erop. Kwart voor 6 opstaan, niet echt mijn hobby. Ach ja, niet klagen ik heb er immers zelf voorgekozen om hier te zijn.

's Morgens om 6 uur met een kopje koffie bij de hand de pelgrims met een vriendelijk woordje uitgeleiden doen en natuurlijk wens je ze een buen camino toe. De meesten groeten je vriendelijk en bedanken je voor het fijne en schone verblijf in de herberg. Soms maak je leuke dingen mee. Een japans echtpaar van dik in de zeventig heb ik afgelopen dag geholpen met het inchecken en het vinden van de juiste slaapplaats, dit mede omdat ze nauwelijks een europese taal machtig waren. s'Morgens vroeg ontving ik persoonlijk een gevouwen oragami engeltje.

Natuurlijk heb je ook pelgrims die niet zo gemakkelijk hun bed uitkomen. Hier in de herberg moeten de pelgrims namelijk om 8:00 uur hun hielen gelicht hebben, want vanaf 8:00/8:30 uur begint voor ons hospiteleras de grote schoonmaak. Om 6:00 uur worden de lichten ontstoken. Om de pelgrims attent te maken op tijdig vertrek loop je rond 7:00 uur de slaapzaal rond en check je welke personen nog diep in coma liggen. Menigeen slaapt hier namelijk met oordoppen in om van het gesnurk en andere geluiden van medepelgrims verlost te zijn. Met een vriendelijk goodmorning en een lichte aanraking tracht je de nog slapende pelgrim te wekken. Deze actie wordt niet door iedereen op prijs gesteld, maar soms krijg je ook enorm leuke reacties.

Soms komt het voor dat pelgrims om een of andere reden de herberg niet tijdig kunnen verlaten. Deze week meldde zich op 1e pinksterdag een jonge koreaan van 17 jaar. Hij was zijn mobiele telefoon in de vorige herberg vergeten. Hij wilde de telefoon van mijn collega lenen om even naar Zuidkorea te bellen om aan zijn moeder te vragen hoe hij dit probleem moest oplossen. Veel mensen uit Zuidkorea lopen de camino, maar de meesten hebben voor europese begrippen weinig geld op zak. De mobiele telefoon van de jongen was gevonden en zou met de bagagetaxi van 9:00 uur in Roncesvalles arriveren. Na ontvangst van de telefoon wilde Ching-tsu de herberg verlaten. Bij zijn vertrek bleek echter dat zijn wandelschoenen verdwenen waren. Bijkomstigheid was nog dat er op zondag geen bussen rijden. Via skype zocht hij wederom contact met zijn moeder en die meende dat zoonlief maar met de taxi naar Pamplona moest om aldaar nieuwe schoenen te kopen. Taxikosten euro 60,-. Uiteindelijk hebben we Shing-tsu kunnen overhalen om hier ter plaatse nieuwe schoenen te kopen, zodat hij zijn weg lopend kon vervolgen. Bij zijn vertrek bleek dat zijn portemonaie nog in de kantine lag. Laten we hopen dat hij zijn lesje heeft geleerd.

Tot zover de berichtgeving uit een zonnig Roncesvalles.