De vuurtoren van Finisterre
Door: Carla Coevert
Blijf op de hoogte en volg Carla
16 Juni 2013 | Spanje, Fisterra
Na een heerlijke, lome stranddag en een weerzien met vrienden op het terras in de namiddagzon staat er een ongepland afscheidsetentje met Fred gepland. Hij vertrekt morgen, gelukkig met de bus naar Santiago. Na het eten nog even een ommetje maken naar het strand om daar getuige te zijn van de speciale zonsondergang in Finisterre. Het is er een drukte van belang. Daarna nog even een afzakkertje pakken en dan is het weer tijd om goodbye te zeggen.
Zondagmorgen, geen zon, dus de wandelschoenen aangetrokken en op naar de vuurtoren van Finisterre.
Van oudsher kwamen de pelgrims gewassen en gestreken aan in de kathedraal van Santiago. Boven in de kathedraal was een slaapplaats voor de pelgrims. Velen van hen verbrandde daar ter plaatse hun oude kleding. Om de kathedraal te zuiveren van de rooklucht en de onwelriekende geuren van de pelgrims werd er een wierookvat (botafumeiro) in het leven geroepen. Vandaag de dag is het slingeren van het wierookvat een grote toerischtische atrractie geworden. Vandaag de dag slapen de pelgrims niet meer bovenin de kathedraal en kunnen ze daar ook hun kleren niet meer verbranden. Tegenwoordig is grond achter de vuurtoren van Finisterre uitgeroepen als kleding verbrandplaats.
Bewapend met een plastic tassie met daarin 2 vuile onderbroeken, hoef ik ze niet met de hand te wassen, ga ik opzoek naar de verbrandplaatsen. Vele brandplaatsen met nog zichbare kledingstukken en vooral oude schoenen kom ik op mijn weg naar beneden tegen. Met de verbranding van de kleren eindigt voor veel pelgrims hun echte pelgrimstocht. Het einde van de wereld wordt ook nog gesymboliseerd door een kilometerpaal met daarop 0.000 km. Ik heb geen mazzel, mijn onderbroeken willen geen vlam vatten, het waait te hard. Ik besluit ze gewoon maar weer mee naar huis te nemen en ze alsnog met de hand te wassen.
Tot zover de berichtgeving uit een bewolkt en druilerig Finisterre.
Hasta luego,
Carla
Zondagmorgen, geen zon, dus de wandelschoenen aangetrokken en op naar de vuurtoren van Finisterre.
Van oudsher kwamen de pelgrims gewassen en gestreken aan in de kathedraal van Santiago. Boven in de kathedraal was een slaapplaats voor de pelgrims. Velen van hen verbrandde daar ter plaatse hun oude kleding. Om de kathedraal te zuiveren van de rooklucht en de onwelriekende geuren van de pelgrims werd er een wierookvat (botafumeiro) in het leven geroepen. Vandaag de dag is het slingeren van het wierookvat een grote toerischtische atrractie geworden. Vandaag de dag slapen de pelgrims niet meer bovenin de kathedraal en kunnen ze daar ook hun kleren niet meer verbranden. Tegenwoordig is grond achter de vuurtoren van Finisterre uitgeroepen als kleding verbrandplaats.
Bewapend met een plastic tassie met daarin 2 vuile onderbroeken, hoef ik ze niet met de hand te wassen, ga ik opzoek naar de verbrandplaatsen. Vele brandplaatsen met nog zichbare kledingstukken en vooral oude schoenen kom ik op mijn weg naar beneden tegen. Met de verbranding van de kleren eindigt voor veel pelgrims hun echte pelgrimstocht. Het einde van de wereld wordt ook nog gesymboliseerd door een kilometerpaal met daarop 0.000 km. Ik heb geen mazzel, mijn onderbroeken willen geen vlam vatten, het waait te hard. Ik besluit ze gewoon maar weer mee naar huis te nemen en ze alsnog met de hand te wassen.
Tot zover de berichtgeving uit een bewolkt en druilerig Finisterre.
Hasta luego,
Carla
-
17 Juni 2013 - 12:10
Ans:
Een handwasje is nooit weg.....................
Maar wat je zegt, het is een speciaal moment als je de kleren waarin je zoveel km hebt gelopen verbrand, bij mij vatte het wel vlam en riep veel emotie op.......................
Het druilerige weer hoort bij Finesterre, het maakt het zo mooi en stoer.
Ik hoop voor je dat nu echt de ZON gaat schijnen en dat je heerlijk na gaat genieten van je prestatie.
Groeten uit het eindelijk zonnig Blokker van Ans. -
17 Juni 2013 - 19:28
Miranda:
Kijk dat noem ik nou onderboekenlol!!
De mooie zonsondergang heeft dat vast goed gemaakt. Wens je nog mooie zonnige dagen.
Groetjes van Miranda -
18 Juni 2013 - 23:30
Edith:
Wat nu?!, wilde je onderbroeken niet in de fik? Dat is toch ook wat! betekent misschien dat jouw pelgrimstocht nog niet echt is geeindigd, moet je nog een keer!
Hoop dat je nog een paar mooie dagen zult hebben, heb je nu je handwasje inmiddels klaar?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
