Camino leed en nieuws

Ik ben vandaag precies 14 dagen onderweg naar Santiago de Compostela en ik moet eerlijk toegeven mijn lijf begint wel enige mankementen te vertonen. Moet je nagaan wat die pelgrims voelen die het hele pad van 820 kilometer afleggen of nog meer?

Vandaag vertrek ik laat (8:30 uur). Je kunt wel zien dat de meeste pelgrims naarmate de eindstreep in zicht komt, later uit bed komen. Vanmorgen in de badkamer trof ik een pelgrim met krultang en fohn, dat heb ik tot nu toe nog niet meegemaakt. Zelfs een pelgrim op Birckenstock slippers. Naar ik aanneem zijn dit gewoon dagjestoeristen. Een echte pelgrim weet als ze uit bed komt welke kleren ze aan moet trekken, want ze heeft stomweg geen andere keus.

Mijn wandeling van vandaag, slechts 15 km, is er een van veel kleine beklimmingen en afdalingen. Nu heb ik inmiddels begrepen dat ik een snelle pelgrim ben als het op lopen en dalen aankomt, maar voor de tocht naar boven heb ik tot nu toe de juiste bergversnelling nog niet kunnen vinden.

Rond de klok van 12:oo uur check ik in, in albergue Ultreia in Arzua. Tot mijn verbazing tref ik hier weer oude bekenden, An en Ozzie uit Gent, de gevallen Gentse en Antonio en Marianne uit het zuiden van Duitsland. An zit vanwege haar val van gisteren op bed en ze heeft haar camino na 2600 kilometer niet kunnen vervolgen. Ze zijn vanmorgen per taxi naar Arzua gereisd. Ik wist natuurlijk niet dat ik ze nog eens zou ontmoeten en daarom heb ik gisteravond hun weblog geraadpleegd om na te gaan hoe het met de blessure was afgelopen. Op hun weblog stond niets vermeld over een accident, dus toen heb ik maar van een reactie afgezien. Nu ik ze gesproken heb, weet ik dat ze het thuisfront niet op de hoogte hebben gesteld van An·s blessure (verzwikking van de enkel), omdat ze niemand ongerust willen maken. Juiste keus gemaakt dus. An vertelde mij dat er op het punt van uitglijden nog 3 pelgrims gesneuveld zijn. Met andere woorden ik heb geluk gehad.

De camino gevaarlijk ? Hoezo ?
Via mijn belgische vrienden vernam ik dat er op 25 mei 2013, vanwege zeer barre winterse omstandigheden, 3 pelgrims zijn overleden op hun tocht over de Pyreneen van St. Jean Pied de Port naar Roncesvalles, de plaats waar ik vorig jaar als hospitelera werkte .Twee pelgrims zijn onderkoeld geraakt, de ander is gevallen en half door de gieren opgepeuzeld. Ik heb de feiten niet gecheckt hoor.

Nieuws vanuit de spaanse krant. Iin de omgeving van Astorga gebeuren malafide pelgrimspraktijken. Het pelgrimspoor wordt moedwillig verlegd, zodat de pelgrims verdwalen en beroofd kunnen worden. Ach ja ook de spaanse crisis doet zich hier gelden. Gelukkig heb ik van bovenstaande ellende nog geen last gehad. Met nog 40 kilometer voor de boeg moet Santiago haalbaar zijn.

Tot zover de berichtgeving uit een zwaar bewolkt Arzua in Galicia, waar de was alleen maar in de droogtrommel droogt. Nu heb ik gehoord dat half midden Europa onder water staat, dus ik mag niet mopperen. Zelfs de stad Pamplona, gelegen aan de pelgrimsroute naar Santiago staat onder water, laten we hopen dat de pelgrims die daar lopen hun zwemspullen hebben meegenomen!

Hasta luego,
Carla