Ruitelan
Door: Carla Coevert
Blijf op de hoogte en volg Carla
03 Juni 2013 | Spanje, Ruitelán
Iedere dag een nieuw avontuur. Als je de ene herberg verlaat weet je niet wat je op je weg tegenkomt en waar je zult slapen.
Het ene moment loop je in de supermarkt met Stefanie uit Boston en het andere moment heb je een gesprek met Angel Marcano uit Venezuela. Met andere woorden Carla goes international. Geweldig al die verhalen.
Vannacht tussen al die Spanjaarden slechts 2 uur geslapen. Ik kon de slaap gewoon niet vatten. Meer dan voldoende beweging, gezonde buitenlucht en toch willen de oogjes niet dicht. Ik vermoed dat ik gewoon teveel meemaak op één dag.
Vanmorgen vroeg vertrokken de meeste Spanjaarden rond 5:oo uur, mede om dat de beklimming van de O Cebreiro op het programma staat. Daar wacht ik nog één dagje mee. Als je slechts 2 uur slaap achter de rug hebt, dan heb je niet echt zin om uit je bed te komen en actief aan de wandel te gaan. Na 10 kilometer pas een eerste uitspanning, tijd voor koffie en ontbijt. Ik ben blij dat ik er thuis minder moeite voor hoef te doen. Om 10:00 uur gaat de jas uit en worden de pijpen van de afritsbroek gehaald, het wordt warm. De laatste 10 kilometer was vreselijk afzien. Ik heb me werkelijk afgevraagd waar ben ik in godsnaam mee bezig.
Ik besluit in te checken in albergue pequeno potala in Ruitalan, niet te verwarren met Ritalin. Een klein bergdorpje waar de koeien nog op straat lopen en 7 kilometer voor de beklimming van de berg O Cebreiro. De albergue is klein en heeft maar 32 slaapplaatsen en wordt gerund door 2 homo's, die veel individuele belangstelling voor je hebben. De buitenkant van de albergue geniet niet de schoonheidsprijs, maar over het interieur aan de binnenkant ben ik aangenaam verrast. Vanavond voor de eerste maal een gezamelijke maaltijd in de herberg. Ik ben nieuwsgierig wat mij dit nu weer brengen gaat. Met zoveel nationaliteiten aan de dish dat maak ik niet alle dagen mee.
Morgen dus de beklimming van de O Cebreiro, laten we hopen dat de berggeit zijn werk weer doet en dat ik vanavond wel de slaap kan vatten.
Tot nu toe loop ik een gemiddelde van 20 kilometer per dag, niet gek voor een amateurwandelaar.
Tot zover de berichtgeving uit een warm en zonnig Ruitelan.
Adios
Carla
Het ene moment loop je in de supermarkt met Stefanie uit Boston en het andere moment heb je een gesprek met Angel Marcano uit Venezuela. Met andere woorden Carla goes international. Geweldig al die verhalen.
Vannacht tussen al die Spanjaarden slechts 2 uur geslapen. Ik kon de slaap gewoon niet vatten. Meer dan voldoende beweging, gezonde buitenlucht en toch willen de oogjes niet dicht. Ik vermoed dat ik gewoon teveel meemaak op één dag.
Vanmorgen vroeg vertrokken de meeste Spanjaarden rond 5:oo uur, mede om dat de beklimming van de O Cebreiro op het programma staat. Daar wacht ik nog één dagje mee. Als je slechts 2 uur slaap achter de rug hebt, dan heb je niet echt zin om uit je bed te komen en actief aan de wandel te gaan. Na 10 kilometer pas een eerste uitspanning, tijd voor koffie en ontbijt. Ik ben blij dat ik er thuis minder moeite voor hoef te doen. Om 10:00 uur gaat de jas uit en worden de pijpen van de afritsbroek gehaald, het wordt warm. De laatste 10 kilometer was vreselijk afzien. Ik heb me werkelijk afgevraagd waar ben ik in godsnaam mee bezig.
Ik besluit in te checken in albergue pequeno potala in Ruitalan, niet te verwarren met Ritalin. Een klein bergdorpje waar de koeien nog op straat lopen en 7 kilometer voor de beklimming van de berg O Cebreiro. De albergue is klein en heeft maar 32 slaapplaatsen en wordt gerund door 2 homo's, die veel individuele belangstelling voor je hebben. De buitenkant van de albergue geniet niet de schoonheidsprijs, maar over het interieur aan de binnenkant ben ik aangenaam verrast. Vanavond voor de eerste maal een gezamelijke maaltijd in de herberg. Ik ben nieuwsgierig wat mij dit nu weer brengen gaat. Met zoveel nationaliteiten aan de dish dat maak ik niet alle dagen mee.
Morgen dus de beklimming van de O Cebreiro, laten we hopen dat de berggeit zijn werk weer doet en dat ik vanavond wel de slaap kan vatten.
Tot nu toe loop ik een gemiddelde van 20 kilometer per dag, niet gek voor een amateurwandelaar.
Tot zover de berichtgeving uit een warm en zonnig Ruitelan.
Adios
Carla
-
03 Juni 2013 - 16:20
Niels:
Holla madre!
Ik was een beetje achter met het lezen van je verhalen! Zo te lezen houd je het lopen nog steeds vol, knap hoor 20 kilometer per dag lopen, ik doe je het niet na! Het lijkt me zwaar om iedere dag die backpack mee te tillen op je rug en dan ook nog de berg op! Je hebt nog 163 kilometer te gaan hahah succes ik zie het me zelf niet doen! Leuk dat iedere dag weer anders is vol nieuwe avonturen. Lijkt mij ook leuk om iedere dag weer nieuwe mensen te leren kennen met verschillende nationaliteiten. Die primitieve herbergen lijken mij niks hoor, hoog uit voor een nacht. Ik weet dat jij dat geweldig vind hoe primitiever en goedkoper hoe leuker jij het vind. Goed om te horen dat je het nog naar je zin hebt! Je moet niet overhaasten en soms wel je rust pakken ouwe! Ik had je gister en vandaag nog proberen te bellen maar je telefoon staat uit! Laat maar weten wanneer je en keer bereikbaar bent of online bent op skype!
Na een leuk weekend vol feestjes en chillen is het nu tijd voor de studie. Volgende week begint mijn tentamens en dat betekend dus aankomende 20 dagen alleen maar leren. In totaal heb ik 5 tentamens en 3 gesprekken en 2 presentaties. Ik ga mij aankomende dagen opsluiten in de bibliotheek in de hoop dat ik me daar beter gaan concentreren! Ik hoor wel wanneer ik je kan bellen of op skype kan vinden?! Succes met lopen en denk er om af en toe even dag rust te houden en te genieten van je verdiende vakantie!
Groetjes niels xxxx
-
03 Juni 2013 - 18:49
Ans:
Hoi Carla,
Heerlijk dat je mooi weer hebt.
O Cebreirro,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ik herrinner me het als gisteren, prachtig!!!!!!!
Ik verklap het niet......
Wij zijn op sentimentel journey, staan nu in Pamplona, de stad gehad, en morgen de berg over via Ronchevalles naar Saint Jean, het is heel apart om alle verse wandelaars te zien, zij komen nog veel verrassingen tegen en het is zo bijzonder om even een praatje te maken en hen aan te moedigen, zij vinden het ook heel apart.
Voor jou liggen er nog mooie km te wachten en geniet ervan hé!
Dikke zoen Ans. -
03 Juni 2013 - 18:54
Peregrinofrans:
¡Hola Peregrina Carla,
Deze alberge is toch speciaal! De twee gastheren zorgen goed voor hun pelgrims! Er wordt vanavond goed gegeten aan de 2 tafels met banken. Als het druk is wordt er nog een derde tafelblad tussen geplaatst. Het samen eten, dat vergroot wel de saamhorigheid. Je zou nu gitaar kunnen spelen, deze is voorhanden! Na het eten wordt erook gezongen.
Je mag in de "woonkamer" niet naar beneden via de inpandige trap, dat is namelijk en privado, en er hangt een ketting, om dit aan te geven!
Ook wordt er vanavond na het eten voorgesteld om morgenochtend pas op te staan als je gewekt wordt met muziek. Dit gebeurt met het Ave-Maria van Schubert.
Veel plezier morgen op het pad naar Alto de Poio.
Geniet van elke stap...
Buen Camino, -
03 Juni 2013 - 19:29
Edith:
Hey Carla,
Jeetje, ik kom erachter dat ik heel wat verslagen van jou achterloop, maar ga ze allemaal nog lezen hoor!
Je hebt al weer van alles meegemaakt lees ik en ik hoop dat heel veel mooie en nieuwe ervaringen gaat opdoen, hoe is het met je stijve benen?, misschien is er onder de andere pelgrims wel een goede masseur?
-
04 Juni 2013 - 10:12
Wendy:
heey mam,
Ik heb net even je laatste verhalen gelezen. Zo te horen heb je het erg naar je zin en heb je gelukkig nog geen lichamelijke klachten. Leuk zeg dat je weer allemaal nieuwe mensen ontmoet. Wel telefoonnummers en adressen verzamelen he, want ik hoor een paar mooie landen voorbij komen. Je treft het wel dat het weer zonnig is. Nu snap ik ook dat 25 wel warm is om te lopen. Drink in iedergeval voldoende en rust s'avonds goed uit. Vervelend dat je af en toe niet in slaap kunt komen, dan is het lopen de volgende dag wel zwaarder. Zit je nu meer in het bergachtige gebied? Kanp hoor elke dag 20 kilometer lopen, ik doe het je niet na. Ik ben trots op je hoor mam!!
Ik heb een rustige week voor de boeg. 2 dagen werken en het weekend. Zaterdag hadden we en bruiloft van marleen in Enschede. het was een erg leuk fees en een mooie dag. Ik heb Desiree Koeman ook weer eens gesproken. Rich had ook voldoende aanspraak, maar dat kan ook niet anders aangezien je Joke wel kent. We zijn blijven slapen in een bed en beakfast in Haaksbergen ongeveer 15 minuten rijden vanaf de feestlocatie.Dit was prima geregeld. We zijn rond 11 uur terug gereden langs de toeristische route, allemaal kleine dorpjes. Zondag middag waren opa en oma, tante wil en ko en tante joke op visite om even ons huis te bewonderen. Ze vonden het er mooi uitzien.
Hier gaat de zon de komende dagen ook zijn best doen, het kan eind van de week tussen de 20 en 25 graden worden.
Wanneer zullen we skypen???
Geniet van de komende dagen. Doe voorzichtig en af en toe een rustdag mag ook he.
xx wendy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
