Inpakken en wegwezen

Beste allemaal,

Ik ga op vakantie en neem mee ? Voor de meeste mensen is het een eenvoudige klus om de koffers in te pakken en op reis te gaan. Eerlijk gezegd is op reis gaan zonder enige vorm van opsmuk en luxe ook wel een beetje afzien hoor.
Op deze reis draait alles om lichtgewicht en eenvoud. Het inpakken van een backpack, die niet zwaarder mag wegen dan 10 kg, is geen sinecure. De slaapzak vormt het grootste onderdeel van de inhoud van de rugzak en daarnaast alleen maar functionele zaken inpakken, die ik nodig kan hebben tijdens mijn wandeltocht en verblijf. Ik heb afstand gedaan van mijn trouwe, blauwe backpack met smiley puur vanwege het gewicht. Ze is vervangen door een rode variant van marktplaats, die gemaakt is van lichter materiaal. Mijn Nederlandse identiteit is herkenbaar door een vastgebonden kleine driekleur op mijn rugzak. Om een ontmoeting met loslopende stieren te voorkomen heb ik geen oranje wimpel aangebracht. Dus mocht ik onverhoopt zoek raken dan zal in Opsporing verzocht zeker aandacht besteden aan mijn vlaggetje.

Tijdens mijn trainingswandelingen in Wijdenes wekt alleen al het dragen van een backpack veel bekijks, nieuwsgierigheid en vragen op. Soms spreken mensen mij aan en ontstaan er leuke gesprekken. Vaak hoor ik zeggen dat zou ik ook wel willen, maar.......... Het alleen op pad gaan baart opzien en afgunst. Ga je dan helemaal alleen op reis ? hoor ik met name veel vrouwen zeggen, zou ik niet durven en/of is toch niet gezellig. Genoeg redenen om erzelf niet aan te beginnen. Mogelijk zijn mijn behoeften anders of sta ik anders in het leven en ben gewoon avontuurlijker ingesteld. Het alleen op pad gaan bevordert bovendien je zelfstandigheid en je onafhankelijkheid, voor mij beide belangrijke aspecten. Daarnaast heb je elkaar bij thuiskomst veel meer te vertellen.

Trouwens, ik ben voorstander van een jaarlijkse retraite, een soort APK onderhoudsbeurt, maar dan voor mensen. Even weg van de dagelijkse snelweg, gewoon even helemaal alleen met jezelf zijn, middels afstand en rust, introspectie en zelfreflectie om in contact komen met je ware essentie. Hoeveel mensen raken alleen al bij deze gedachten in paniek. Wij zijn liever druk, druk, druk en houden ons liever met externe zaken bezig dan met inerlijke zaken en en onthaasting.

Onthaasting lijkt zo'n eenvoudig woord, maar als jezelf aan den lijve hebt ondervonden wat dat woord daadwerkelijk inhoud, praat je toch wel even anders. Enige jaren terug dwong mijn lichaam me letterlijk tot stilstand en onthaasting. Ik raasde over de snelweg met een opgevoerde snelheid tot boven de 150 km per uur en moest helemaal terug naar af. In de onderste bedrading van mijn systeem zat kortsluiting. Met langdurig, aandachtig en liedevol onderhoud is het defect eigenhandig verholpen en is de bedrading weer op de juiste wijze aan elkaar gesmeed. Nu het innerlijke systeem weer hersteld is kan de energie weer vrijelijk stromen en kan de machine weer in gang gezet worden. Het teruggebrachte toerental kan hopelijk weer tot 100 pk opgevoerd worden.
Ik ga op reis en neem mee, iemand die door verplichte onthaasting een completer mens is geworden en die nu hopelijk in staat is haar weg te vervolgen.

Tot zover de berichtgeving uit Wijdenes.
Adios
Carla